Op 25 januari hebben ruim 20 toervaarders het groot toeroverleg bijgewoond. Voor iedereen die op de hoogte wil zijn wat er besproken is hierbij het verslag: verslag groot toeroverleg 25 januari 2017.pdf
Vrijdag 10 februari was alweer de laatste les van de zelfredzaamheids- en eskimoteercursus van 2017. Veertien cursisten hebben op zes vrijdagavonden les gehad in de schone kunst van het kenteren.
En niet onsuccesvol. Twaalf van de veertien hebben minimaal één maal maar meestal meermaals zelfstandig een complete rol gemaakt. Van een aantal hebben we dat op film staan. Dat heb ik op youtube gezet: Youtube filmpje cursisten
Op 6 januari begonnen we bij het begin: omgaan en uitstappen. Daarna was het wennen aan het gebruik van het spatzeil en oefenen in het tijd nemen onderwater. De kanopolojeugd ging snel in vaardigheden vooruit. Terwijl bij anderen soms nog extra aandacht gegeven moest worden waren er ook al een aantal met wat wildwater ervaring die ook al snel aan het eskimoteren waren. Al snel werd er geoefend met omgaan en de boot rechtop zetten. Eerst met hulp van de handen van een maatje en later door een aantal met hulp van een drijver (zwemvest).
In de vijfde les waren er al een groot aantal aan het rollen met de peddel. Er waren er zelfs al een paar die de handrol aan het oefenen waren. Sommigen waren toen al bijna zover.
Afgelopen vrijdag was de laatste les. Voor een aantal was dat voor de puntjes op de i. Voor een paar net die les waarin de drempel genomen werd. Helaas kon niet iedereen er op die laatste les bij zijn. De griep houd aardig huis en had mijzelf ook al te grazen genomen.
Aan het einde van de laatste avond hebben de meeste cursisten hun certificaat gekregen. Degenen die er niet bij waren krijgen het certificaat op een later moment. Chris, Lutske, Egbert-Jan, Henk, Ike, Kay, Maarten, Veerle, Marijn, Nigel, Stephan en Mariska - gefeliciteerd met jullie vorderingen en behaalde resultaten!
En dan komt het echte werk - het hele seizoen buiten gaan oefenen. Voor de een zal dat bij kanopolo zijn, voor een ander wordt het ploeteren op een wild berg riviertje of in de Ardenne. Weer een ander zal de uitdaging met een lange boot op groot water vinden.
Mede omdat er ruim voldoende begeleiders waren is het succesvol verlopen. Naast mijzelf waren er maar liefst tien andere DKV'ers bereid om de truck aan anderen te leren. Door het grote aantal hadden we op elke twee cursisten meestal wel één begeleider. Een voordeel van zoveel begeleiders is dat er altijd iemand is waarvan de uitleg aansluit op de cursist. Ook een voordeel is dat het vanuit verschillende disciplines benaderd wordt. Het eskimoteren voor wildwater varen is anders dan voor zeevaren of voor kanopolo. Het enige nadeel is dat het bad soms een beetje vol was. Ik wil Alex, Irene, Abko, Fleur, Jur, Peter, Nelleke, Wanda, Raimond en Peerke hierbij nogmaals bedanken voor de hulp!
Ik heb veel enthousiaste reacties mogen ontvangen, zowel van de cursisten als van de begeleiders. De cursisten zitten straks met een stuk meer zelfvertrouwen in de boot.
Volgend jaar gaan we het gewoon weer doen. Hopelijk met weer net zoveel deelnemers en begeleiders en net zoveel succes.
Paul van der Lee
Nieuwelingen en oudgedienden van DKV hadden een bijzonder weekend in Giethoorn, 26, 27 Augustus. En een vriendelijke familie aan de Middenweg in Giethoorn zal nog lang terugdenken aan die 11 druipnat druppelende kanovaarders die ze van de gracht af geplukt hebben, laat zaterdag avond.
Het begon met mooi weer en de aankomst van onze grote organisator Ab Kolkman, met Mathilde Henk Wijnbergen, donderdagmiddag op de Camping de Stouwe. Net als elk jaar zetten ze de tafels en stoelen klaar voor een lekkere barbecue en ook een scherm voor de felle zon, met vooruitzicht op een aantal hete dagen. Die klus was sowieso afzien, omdat het al zo warm was. Vrijdag kwamen Cor, Anita en Jorik uit Groningen over om mee te varen, net als Henk Nijkamp met Corrie. Er werd er door een mooie tocht over de sloten, plassen en grachten in de omgeving gevaren. Net op tijd voor de barbecue kamen Edwin en Carolien. De barbecue was alweer bijna afgelopen toen wij, mijn vrouw Ngoc en ik kwamen. We waren pas laat uit Deventer vertrokken, dus toen de tent stond was het al donker. Natafelen hebben we gewoon meegedaan, een gezellige zomeravond aan het water. Martijn, Hans Kooijman en Willem kwamen op zaterdag, zij sprongen bijna rechtstreeks de kano in.
Zaterdag begonnen we met een ontspannen korte tocht, het doel vooral koffiedrinken en gezelligheid. Het ijs, hangop, koffie en ander lekkers van ‘Boer on toer’ smaakte al goed in de zon. Henk Henk en Corrie waren toen al vertrokken met als doel een langere tocht, hoewel we die op de Bovenwijde tegenkwamen, zagen we ze pas s’avonds weer terug bij restaurant Smit. Terug op de camping alle kano’s klaargemaakt voor de gondeltocht, lampen gemonteerd, proviand en stoeltjes aan boord. Na de zonnige en ontspannen tocht over de licht windige Bovenwijde raakte we al snel in de knel in de Volkensvaart. Deze ‘snelweg’ van het meer naar de Dorpsgracht zat helemaal klem met sloepen, punters, vletten, rondvaartboten en wat niet allemaal dreef. De dorpsgracht varen naar Smit was een worsteling tussen de bootjes, anderhalve kilometer per uur. Hans Kooijman kon het niet meer aanzien en ging terug naar de camping, om wandelend weer bij Smits te komen.
Het zonterras van Restaurant Smit was afgeladen, we hadden gelukkig een reservering (Dank aan Cor!) om 5 uur. Wij zonder haast wachten tot de gondeltocht zou beginnen, de bediening bezig met onmeugelijk veel klanten, zo hebben we een hele tijd gezeten voordat het diner geserveerd werd. De eerste gondel met fanfare kwam al langs, de koffie was nog maar net op. Met wat uitgezette linten en slim geplaatste kano’s was er langs het grasveld gelukkig genoeg ruimte overgebleven tussen het publiek. Wat hebben de Gieters zich ingespannen om de gondels mooi te maken! Varend door de gracht met alle soorten muziek, met scene’s uit films, met jong en met oud, met licht en met meer lichtjes. Stralende fonteinen dansend op DJ muziek sloot de parade af.
Met alle lampjes aan gingen we met 5 kano’s te water, achter de muziek aan. Inmiddels verschenen er flitsen aan de horizon. En ja hoor, na klein half uur varen, steeds achter de gondeltocht, begon het te donderen en bliksemen. Aarzelend en zoekend naar schuilplaats in de gracht gingen we van brug naar brug, soms even snel, soms even langzaam. Toen brak de donderbui los, wat een knallen en wat regen. Een brug is ook maar planken, dus die lekte snel door. En als er een in de kano droog ligt, dan ligt de ander in de regen. Wat een geluk dat een vriendelijke familie ons toen kwam roepen. Ze hadden een kano onder hun brug gezien, met als verrassing dat er even later wel 11 mensen in hun halletje stonden, druipnat en langzaam koud aan het worden. Met hun handdoeken werden we langzaam droog. De familie was buitengewoon behulpzaam, zo bracht de vader en de schoonzoon drie van onze chauffeurs naar de camping. Het was al ‘s nachts 12 uur toen we als hele groep werden uitgezwaaid. De kano’s hebben we de volgende dag mogen ophalen. Met een warme middernachtelijke douche en wat napraten werd het tegen twee uur dat we gingen slapen.
Met een vriendelijk en waterig zonnetje zijn we opgestaan, wat ontbeten en bijgepraat. De energie kwam niet helemaal terug, dus we kozen voor de minst lastige opties om de kano’s midden uit Giethoor weer op te halen. Ik liet in de tuin z’n opblaaskano leeglopen, Cor en Edwin peddelden de andere kano’s varend als sleep naar de camping. Tussen wat regenbuien door de tenten afbreken, het barbecue terras opruimen, boten en alle spullen weer op de kano. Huiswaarts, waar in Deventer weer vrolijk het zonnetje scheen en waar we terug konden kijken op deze gondeltocht als een bijzonder kanoavontuur.
